Benarlah kata orang tempat kerja adalah untuk kerja. Bukan gelanggang cari sahabat sejati. Kerja tetap jalankan.
Mungkin saya lah yang sial dan malang yang sebenarnya kan? Umur 15 dah ada trauma dengan lelaki-lelaki miang.
Aku pergi umrah dan minta petunjuk. Tapi pulang dari Tanah Suci, dia ajak aku nikah. Aku tak tahu kenapa aku terima.
Sewaktu saya bayi saya tidak ada banyak gambar macam kakak, saya ada sekeping dua je, lain semua gambar diorang.
Masa itu, hanya kawan lelaki yang saya ada. Hanya dua orang kawan lelaki dan seorang senior lelaki yang prihatin.
Ada satu malam aku makan ubat batuk. Tidur lena sampai lebih kurang pukul 5.00 pagi, aku tertendang kuat dinding.
Aku harap konflik dalaman tu dapatlah diselesaikan dengan segera & secara baik. Lama lagi nak tinggal di situ ni.
Lama kelamaan aku dapat rasakan perasaan kasih sayang dan cinta timbul dengan sendirinya, dan dia pun sama.
Satu mase aku lega sebab aku dapat duduk bilik asing dengan die. Aku dapat kawan baru yang mulut macam puaka.